Tarih boyunca diğer birçok büyük icat gibi, bugün bildiğimiz baskılı devre kartı (PCB) tarih boyunca kaydedilen ilerlemeye dayanmaktadır. Dünyanın küçük bir köşesinde, PCB'lerin tarihinin 130 yılı aşkın bir süre öncesine, dünyanın en büyük endüstriyel makinelerinin yeni çalışmaya başladığı zamana kadar izini sürebiliriz. Bu blogda ele alacağımız şey, tam tarih değil, PCB'yi bugünkü haline dönüştüren önemli anlardır.

Neden PCB'ler?

Zamanla, PCB'ler elektronik ürünlerin üretimini optimize etmek için bir araç haline geldi. Bir zamanlar elle montajı kolay olan şey yerini hızla mekanik hassasiyet ve verimlilik gerektiren mikroskobik bileşenlere bıraktı. Aşağıdaki şekilde gösterilen iki tahtayı örnek olarak alın. Biri, hesap makineleri için 1960'lardan kalma eski bir tahta. Diğeri ise günümüz bilgisayarlarında göreceğiniz tipik yüksek yoğunluklu anakart.

1968 hesap makinesi ile günümüzün modern anakartları arasında bir PCB karşılaştırması.

Bir hesap makinesinde 30'dan fazla transistörümüz olabilir, ancak bir anakarttaki tek bir çipte bir milyondan fazla transistör bulacaksınız. Mesele şu ki, teknolojideki ve PCB tasarımındaki ilerleme hızı etkileyici. Bir hesap makinesi PCB'sindeki her şey, günümüzün tasarımlarında artık tek bir çipe sığabilmektedir. Bu, PCB üretimindeki birkaç dikkate değer eğilime dikkat çekiyor:

Entegre devreler (IC'ler) ve mikroişlemciler gibi gelişmiş cihazlara daha fazla işlevsellik entegre ediyoruz.

Dirençler ve kapasitörler gibi pasif bileşenleri mikroskobik seviyeye indiriyoruz.

Tüm bunlar, devre kartlarımızda artan bileşen yoğunluğuna ve karmaşıklığına yol açar.

Tüm bu ilerlemeler, öncelikle ürünlerimizin hızı ve işlevselliğindeki iyileştirmelerden kaynaklanmaktadır. Cihazlarımızın anında yanıt vermesini bekliyoruz, birkaç saniyelik gecikme bile bizi çılgına çevirebiliyor. İşlevsellik için video oyunlarını düşünün. 80'lerde, muhtemelen bir atari salonunda Pac-Man oynadınız. Şimdi gerçekliğin fotogerçek temsillerini görüyoruz. İlerleme sadece delilik.

Video oyunu görselleri bugünlerde neredeyse gerçeğe yakın.

PCB'lerin, cihazlarımızdan beklediklerimize doğrudan yanıt olarak geliştiği açıktır. Daha hızlı, daha ucuz, daha güçlü ürünlere ihtiyacımız var ve bu talepleri karşılamanın tek yolu, üretim sürecinin verimliliğini küçültmek ve iyileştirmek. Elektronik ve PCB'lerdeki bu patlama ne zaman başladı? Yaldızlı Çağ'ın şafağında.

Yaldızlı Çağ (1879 – 1900)

60'larda Amerikan İç Savaşı'nı bitirdik ve şimdi Amerikan üretimi patlıyor. Bu arada gıdadan giysiye, mobilyadan raylara kadar elimizden geleni yapıyoruz. Taşımacılık sektörü atakta ve en büyük mühendislerimiz birini ABD'nin doğu kıyısından batı kıyısına 5 ila 7 ay yerine 5 ila 7 gün içinde nasıl ulaştıracaklarını buluyorlar.

Demiryolları, kıyıdan kıyıya seyahati aylar yerine günler haline getirdi.

Bu süre zarfında önce şehirlerde, sonra banliyölerde ve kırsal alanlarda elektriği evlere de getirdik. Elektrik artık kömür, odun ve petrolün yerini alıyor. Sert kış aylarında New York'ta yaşamayı, kirli kömürler veya yakacak odun yığınlarıyla yemek pişirmeye veya ısınmaya çalışmayı düşünün. Elektrik tüm bunları değiştirdi.

İlginç bir nokta, petrol piyasasını tekelleştiren Standard Oil'in benzin için yağ tedarik etmemesi. Pazarları yemek pişirmek, kızartmak ve aydınlatmak için kullanılan yağlardır. Elektriğin gelişiyle birlikte Standard Oil'in, otomobilin piyasaya çıkmasıyla birlikte gelecek olan petrol için yeni bir kullanım tanımlaması gerekiyordu.